Hervormingswet

Vandenbroucke onder vuur bij (Vlaamse) oppositie en meerderheid

Tijdens de plenaire vergadering van de Kamer kreeg minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) maar liefst zes vragen voorgeschoteld over de hervormingswet. Opvallend: vier van de zes interpellanten kwamen uit de meerderheid. Vanuit de Franstalige oppositie werd er geen enkele vraag gesteld.

Flip Ceulemans

Het eerste woord was echter aan Irina De Knop (Open Vld) die eind maart Frank Vandenbroucke al interpelleerde over de onvrede van artsen met het beleid van de minister. “Het is schandalig hoe u artsen aanvalt”, koos het liberale kamerlid zelf ook meteen voor de aanval. “U focust in al uw interventies op de ereloonsupplementen. Dat doet het goed bij uw achterban. Maar u weet zeer goed, dat die slechts een symptoom zijn. De echte uitdaging is een hervorming van het ziekenhuislandschap, de financiering en de nomenclatuur. Maar daar begint u niet mee. Gaat u het echt zo ver drijven dat het tot een artsenstaking komt?”

Jean-François Gatelier (Les Engagées), lid van de meerderheid en zelf ook huisarts, sloeg een iets andere toon aan. “We steunen de plannen om de conventie te versterken en de beperking van de supplementen. Maar een hervorming, hoe legitiem ook, kan er niet komen zonder overleg. Vandaag zeggen meerdere artsenorganisaties dat ze niet vooraf geconsulteerd zijn door u. De hervorming moet het resultaat zijn van samenspraak.”

Dominosteentjes

Volgens Nawal Farih (CD&V) volgt Vandenbroucke met zijn hervormingswet niet de juiste volgorde. “De dominosteentjes moeten in de juiste volgorde vallen. Er zijn nog heel wat hervormingen waarop de sector en de patiënten wachten. Het is dan ook niet aanvaardbaar dat vandaag een conflict escaleert ten koste van zeer kwetsbare patiënten.” Ook Farih pleit voor voldoende overleg met de artsensyndicaten, de ziekenhuizen en de patiënten.

Ook de MR stuurde een huisarts in de arena. Volgens Daniel Bacquelaine zijn de hervormingen die de minister voorstelt niet in lijn met wat is afgesproken in het regeerakkoord. Hij is niet te spreken over de afschaffing van de partiële conventie of over het feit dat premies enkel nog naar geconventioneerde artsen zouden gaan. Ook de plafonnering van de supplementen vindt geen genade in de ogen van Bacquelaine zolang er geen sprake is van een herijking van de nomenclatuur en een hervorming van de ziekenhuisfinanciering. Nog een doorn in het oog van de MR is de gedeeltelijke koppeling van de financiering van de syndicaten en de conventiegraad van hun leden.

Vlucht uit de ziekenhuizen

In dezelfde lijn lag de tussenkomst van Frieda Gijbels (N-VA) die een aantal zaken in de hervormingswet ziet staan die volgens haar niet in het regeerakkoord zijn opgenomen. Ze denkt daarbij aan de beperking van de supplementen voor ambulante zorg voor wie niet geconventioneerd is. “Voor sommige disciplines kan dat grote problemen opleveren omdat de officiële tarieven niet zijn aangepast aan de werkelijke kosten van de behandeling.” Ook het verdwijnen van de partiële conventie kan volgens haar negatieve effecten hebben. “We moeten erover waken dat er daardoor geen vlucht van artsen uit de ziekenhuizen ontstaat.”

Voor een forse uithaal zorgde Dominiek Sneppe (Vlaams Belang). “U belooft een modernisering van de gezondheidzorg, maar in de praktijk krijgen we iets totaal anders. Het gaat om een door en door centralistisch model waarin u, als hoofdrolspelers, de tarieven, de afspraken en het ritme van de zorgverlening bepaalt, zonder ruimte te laten voor een echte dialoog en zonder regionale autonomie.”

Spoken

In zijn antwoord richtte Vandenbroucke zich vooral tot de leden van de oppositie. “Mevrouw De Knop, u ziet spoken. Er verandert echt niets aan het zelfstandige karakter van de meeste artsen, niets aan de therapeutische vrijheid, niets aan het besluitvormingsmodel in de medicomut.” In haar repliek bleef De Knop bij haar standpunt en haalde ze ook nog uit naar de N-VA, die volgens haar meewerkt aan de invoering van staatsgeneeskunde.

Vandenbroucke ontkende ook dat hij niet in gesprek gaat met de artsen (en andere zorgverstrekkers). “In april heb ik de eerste aanzetten gegeven.” Intussen gaat het overleg door. Van de plenaire vergadering in de Kamer vertrok de minister naar een nieuwe vergadering met de artsensyndicaten.