Le journal du médecinPremium

In gold we trust!

Het parodiëren van het motto van de Verenigde Staten is niet origineel, maar wel bijzonder toepasselijk op dit moment. De opwaartse trend in goud is vooral te danken aan verschillende landen die hun reserves van het gele metaal willen versterken, ten koste van Amerikaanse staatsobligaties. En er komt nog meer aan!

Lingot d'or
Getty Images ©

Recente gebeurtenissen hebben goud een ander aandachtspunt gemaakt: zijn gedrag in de nasleep van de crash van de aandelenmarkt begin april. Het was op de 2e, die hij omschreef als Bevrijdingsdag, dat Donald Trump handig de invoering van tarieven op producten uit het buitenland in scène zette. Hij had ze aangekondigd, maar velen verwachtten nog redelijker tarieven. Het resultaat: twee dagen van kelderende aandelenmarkten.

Een veilige haven, echt?

En wat deed goud tijdens deze dagen van bijna paniek? Het daalde! Met 4,5% over de hele week. Is dit normaal voor wat beschreven wordt als een veilige haven in deze onrustige tijden? We moeten toegeven dat zijn status niet echt is bewezen! En het is niet de eerste keer. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, apprecieert goud bijna nooit in dergelijke omstandigheden, tenminste niet voor een lange tijd. Misschien hebben we nog de verre herinnering aan Kerstmis 1979, toen de USSR Afghanistan binnenviel. De dramatische toespraken van een aantal prominenten, waaronder de Franse president en de paus, veroorzaakten paniek onder een deel van de bevolking en goud kreeg de status van veilige haven: in Parijs verdubbelde de prijs van de Napoleon, de Franse basisspaarmunt, in één dag! Sindsdien is er niets vergelijkbaars meer gezien, dichtbij of ver weg.

In alle objectiviteit moeten we hieraan toevoegen dat we ons een technische reden kunnen voorstellen voor deze traagheid van het gele metaal. In het geval van een crash van de aandelenmarkt komen sommige speculanten die speculatieve posities op de opwaartse markt hebben ingenomen, met verliezen te zitten die ze onmiddellijk moeten goedmaken door activa te verkopen. En dan bij voorkeur activa die hun waarde min of meer hebben behouden, in plaats van aandelen die met 15 of 20% zijn gedaald. Hun verkopen van goud kunnen dus elke prijsstijging tenietdoen die het gevolg is van de aankopen van degenen die zich haasten om de 'veilige haven' activa te kopen. Dit is één mogelijke verklaring, maar het feit blijft dat de koopstroom niet erg sterk moet zijn geweest.

Goud kopen...

In werkelijkheid kan goud op een heel andere manier worden beschouwd als een veilige haven: het is duidelijk een veilige haven voor de centrale banken die het verzamelen, om verschillende redenen. Eén reden is om geloofwaardigheid te verlenen aan hun valuta: als de centrale bank van een land het zich kan veroorloven om een grote hoeveelheid edelmetaal te kopen, dan is het land welvarend en kan zijn valuta worden vertrouwd. Dit is tenminste een deel van de redenering van Polen, dat geen deel uitmaakt van de eurozone en wil dat zijn zloty vertrouwen wekt. Het kocht niet minder dan 130 ton goud in 2023, wat niet onopgemerkt bleef! Warschau realiseerde ook een mooie meerwaarde: de waarde van deze aankoop bedraagt nu 11,7 miljard euro. De voorraad bedraagt nu meer dan 400 ton. Andere landen die goud kopen, zoals Turkije, zullen hun munt waarschijnlijk niet geloofwaardiger maken door staven op te slaan...

In ieder geval is er nog een andere reden om dit te doen, verreweg de belangrijkste: om de deviezenreserves te diversifiëren. Uitleg. Wat gebeurt er als een land meer exporteert naar de Verenigde Staten dan importeert (tot grote ergernis van Donald Trump...): het ontvangt meer dollars dan het geeft. Dit overschot wordt niet in een depositoboek gestort, maar geïnvesteerd in Amerikaanse staatsobligaties, of Treasuries, die van oudsher worden beschouwd als de veiligste activa ter wereld. Deze worden aangehouden op de balans van de centrale bank. Sommige landen hebben er bergen van verzameld: Japan heeft de grens van 1000 miljard dollar al lang overschreden, terwijl China ongeveer 760 miljard dollar heeft. Dat laatste bedrag lijkt misschien aanzienlijk, maar het is ongeveer 40% lager dan de piek in november 2013, toen het land een oorlogskas van $ 1.316,7 miljard in schatkistpapier vergaarde.

... om aan de dollar te ontsnappen

Waarom deze daling, terwijl China duidelijk nog steeds dollars accumuleert? Omdat Peking niet al zijn eieren in één mandje wil stoppen, zoals individuele beleggers wordt aangeraden. Zoals veel landen heeft het zich daarom gericht op andere valuta, waaronder goud.

Diversificatie, ja, maar ook wantrouwen. Om politieke redenen spelen niet alle landen graag de redder in de nood van Washington. En zeker niet China, dat regelmatig economisch wordt aangevallen door de Verenigde Staten, die hun handelsoverschot willen inperken. Het was al moeilijk genoeg met Trump 1, en nu is het ronduit gewelddadig met Trump 2! Het is niet alleen een kwestie van trots of eigenwaarde, maar ook van veiligheid: hoe kunnen we met zulke verfoeilijke relaties niet vrezen voor deze kolossale besparingen? Kan de Amerikaanse president bijvoorbeeld geen voorwaarden stellen aan de terugbetaling van deze Treasuries?

Het is gemakkelijk voor te stellen dat Peking het niet bij goudaankopen zal laten. Het land heeft bijna 2.300 ton verzameld, maar dat is nog steeds (iets) minder dan Frankrijk en Italië. Veel minder dan Duitsland, dat meer dan 3.300 ton heeft. Om nog maar te zwijgen van de Verenigde Staten, met meer dan 8.000 ton. Dit is het patroon dat de afgelopen jaren de overhand heeft gehad op de goudmarkt. En ondanks kortstondige ups en downs, zal het waarschijnlijk nog wel een tijdje aanhouden.

Donald Trump kan Apple niet saboteren!

Zoals hierboven vermeld, waren het Amerikaanse aandelen die het meest te lijden hadden onder de aankondiging van de tarieven door Donald Trump op 2 april. Tenminste in vergelijking met Europese aandelen. In twee dagen tijd daalde Wall Street met ongeveer 11%, terwijl de Europese Stoxx 600 index 7,6% lager noteerde. Na een eerste kwartaal dat daar al in het rood stond... en hier in het groen. De technologiesector is niet de enige die zwaar is gedaald. JP Morgan, de grootste bank van Amerika, verloor maar liefst 17,5% in twee dagen, zelfs meer dan Apple, dat met 16% daalde.

Toch was het de technologiesector die de meeste aandacht trok, niet in het minst omdat het al meer dan twee jaar de onbetwiste ster van de markt is (of was?). Maar ook omdat deze sector een grote bijdrage had geleverd aan de negatieve trend in het eerste kwartaal. De verklaring is eenvoudig: door "Chinese producten" te zwaar te belasten, treft Washington geen artikelen van Chinese merken die in supermarkten aan consumenten worden verkocht: die zijn er nauwelijks! Ook niet alleen BYD of andere auto's. We belasten gewoon wat uit China komt. De reden waarom China de fabriek van de wereld wordt genoemd, is dat bijna alles daar vandaan komt, zoals consumenten elke dag zien. Ze maken alles, van computers tot tablets en smartphones. Het precieze cijfer is niet bekend, maar we weten wel dat meer dan 90% van de iPhones in China wordt gemaakt! Met andere woorden, door Chinese goederen te belasten, belasten we uiteindelijk de meeste Amerikaanse bedrijven.

Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Apple de dag na Bevrijdingsdag met meer dan 9% kelderde, en met 16% in twee dagen. En waarom het bedrijf uit Palo Alto heeft verklaard dat het in de toekomst zal proberen om in plaats daarvan in India te bouwen. Met een belasting van 145%, zoals destijds werd voorgesteld, zouden machines die in China zijn gemaakt onverkoopbaar worden, zelfs met een kleine marge. Om de heffingen op made-in-India producten voor te zijn, heeft Apple 5 vliegtuigen vol iPhones uit India laten overvliegen.

Het doel van de heffingen op China is duidelijk niet om de productie te verplaatsen naar India, maar naar de Verenigde Staten. Ja, maar dat zou onbetaalbaar zijn: er is berekend dat, rekening houdend met zowel de lokale productiekosten als de verplaatsing van fabrieken, een iPhone ongeveer 3000 dollar zou kosten, ruwweg drie keer de huidige prijs. Nog onverkoopbaarder! Het is gemakkelijk te begrijpen waarom de Amerikaanse president deze keer terugkrabbelt: als hij China zonder onderscheid torpedeert, saboteert hij ook grote Amerikaanse bedrijven. En dat kan hij zich niet veroorloven.

Krijg GRATIS toegang tot het artikel
of
Proef ons gratis!Word één maand gratis premium partner en ontdek alle unieke voordelen die wij u te bieden hebben.
  • checkwekelijkse newsletter met nieuws uit uw vakbranche
  • checkdigitale toegang tot 35 vakbladen en financiële sectoroverzichten
  • checkuw bedrijfsnieuws op een selectie van vakwebsites
  • checkmaximale zichtbaarheid voor uw bedrijf
Heeft u al een abonnement? 
Geschreven door Guy Legrand12 juni 2025

Meer weten over

Gerelateerde artikels

Lagerhuis legaliseert begeleid sterven

Nadat er jarenlang over werd gedebatteerd, keurde het Britse Lagerhuis vandaag een wet goed die het voor terminaal zieken mogelijk maakt om met medische hulp hun leven te beëindigen. Het laatste woord is nu aan het Hogerhuis.

GOLD 2023: uitgeklaarde concepten en nieuwe inzichten

De nieuwe versie van de GOLD-richtlijnen (Global initiative for chronic Obstructive Lung Disease) verschilt in sommige aspecten duidelijk van het vorige document. Er wordt onder andere een welkome en logische vereenvoudiging doorgevoerd.

Model om exacerbaties bij lichte tot matig ernstige COPD te voorspellen

Exacerbaties van COPD worden vaak uitgelokt door een infectie of luchtvervuiling (buitenshuis of binnenshuis) en kunnen ook optreden bij patiënten met een vrij lichte vorm van de ziekte. Misschien verschillen de voorspellers van exacerbaties bij patiënten met een lichte COPD van die bij patiënten met een ernstigere COPD.

Een model om exacerbaties bij lichte tot matig ernstige COPD te voorspellen

Exacerbaties van COPD worden vaak uitgelokt door een infectie of luchtvervuiling (buitenshuis of binnenshuis) en kunnen ook optreden bij patiënten met een vrij lichte vorm van de ziekte. Misschien verschillen de voorspellers van exacerbaties bij patiënten met een lichte COPD van die bij patiënten met een ernstigere COPD. De huidige modellen zijn immers grotendeels retrospectieve modellen uitgaande van gegevens van klinische studies uitgevoerd bij patiënten met een matig ernstige tot ernstige COPD (1).

Print Magazine

Recente Editie

Nu lezen

Ontdek de nieuwste editie van ons magazine, boordevol inspirerende artikelen, diepgaande inzichten en prachtige visuals. Laat je meenemen op een reis door de meest actuele onderwerpen en verhalen die je niet wilt missen.

In dit magazine
Cookies

Artsenkrant maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te optimaliseren en te personaliseren. Door gebruik te maken van deze website gaat u akkoord met het privacy- en cookiebeleid.